Trybunał Koronny Lubelski
Akta Trybunału Koronnego Lubelskiego są wyjątkowym świadectwem działalności sądu, który miał kluczowy wpływ na ustrój systemu sądownictwa w I Rzeczypospolitej. Był instytucją, która wyrażała istotę demokracji szlacheckiej, instancją sądową kolegialną i niezależną od panującego. Sądzili w nim wybierani przez szlachtę sędziowie, którzy z racji wyznawanych idei, zapewniać mieli stronom sporu równość wobec prawa.
![Protocol[l]on quietationum](https://pamiecpolski.archiwa.gov.pl/wp-content/uploads/2021/05/20210503-35_16_0_7.1_1354_0002.jpg)
![Protocol[l]on quietationum](https://pamiecpolski.archiwa.gov.pl/wp-content/uploads/2021/05/20210503-35_16_0_7.1_1354_0003.jpg)
Materiały archiwalne pozostałe po działalności Trybunału były wytwarzane przez trzy wieki od 1578 r. do 1794 r. Obejmują one dokumentację sądową spraw wnoszonych z ogromnego obszaru Rzeczypospolitej (Małopolski i województw wschodnich) i niosą olbrzymią wartość informacyjną na temat dziejów magnaterii, stanu szlacheckiego i duchownego.
Lublin jako miasto trybunalskie, będące siedzibą tego organu władzy, stawał się na czas sesji sądu centrum życia politycznego i kulturalnego. Do miasta zjeżdżali wtedy królowie i magnateria.
Akta przechowywano w Lublinie do czasu likwidacji Trybunału po rozbiorach państwa polskiego. Część z nich w 1835 r. wywieziono do Warszawy, gdzie spłonęły w 1944 r., a część w XIX w. przekazano do Wilna, skąd powróciły do Lublina w 1919 r. po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Od tego momentu są przechowywane w Archiwum Państwowym w Lublinie.

